این هفته با یه هول و ولای خاصی برام شروع شد شنبه قرار بود که کارنامه بدن و کلی استرس داشتم که نکنه ریاضی یا فیزیک رو بیفتم

چون میخوام تغییر رشته بدم برام یکم دردسر ساز میشد مخصوصا توی این شرایط کرونایی مزخرف

البته خدارو شکراین اتفاق نیافتاد و من در پوست خودم نمیگنجیدم ^__^

چون بالاخره میتونم برم رشته ای که میخوام و بهش علاقه دارم و دیگه لازم نیست پام رو توی اون دبیرستان غم زده بزارم

و اما از همه مهمتر اینکه من دیگه رها از کلاس 102 تجربی نیستم هوووووووووورااااااااااا

خلاصه که خیلی شاد و شنگول بودم و میخواستم کل دنیا رو خبردار کنم فک کنم ههمون حداقل یه بار همچین حسی داشتیم نه؟!

شما چطور ؟ شما تو چه شرایطی این حسو تجربه کردین خوشحال میشم بهم بگین :)

سلام تابستون من الان رسما 4 روزه که شروع شده و من بدجور افتادم دنبال کار پیدا کردن نتی ولی کار درست و

حسابی خیلی پیدا نکردم البته با توجه به مهارت های من تا امروز که برای یه فروشگاه پوشاک قراره بازاریابی کنم

وحقوقشم نسبتا خوب هست این یه هفته که دنبال کار بودم بیشتر با فضای دنبال کار گشتن و یا اینکه پول دراوردن

سخته و طول میکشه بیشتر اشنا شدم و فهمیدم برا اینکه بتونم از این خونه برم باید روی مهارت هام خیلی بیشتر کار

کنم تا بتونم مستقل شم و این چند روز درس خیلی بزرگی به من داد و خیلی برام ارزشمند بود درکلا این چند روز

حالم خوبه نسبتا و انرژِی دارم البته شاید برای اینکه دارم دوباره قرص هامو میخورم احساس میکنم نسبت به قبل

خیلی بالغ تر شدم و حس عجیب و غریب جالبیه برام همین من فعلا برم