احساس میکنم باید بالا بیارم انگار یه چی دست انداخته دور گلوم یا یه چیزی توش رخنه کرده یه درد عجیبیه و میدونم دارم به خودم دوباره اسیب می زنم ولی به چه قیمتی من هنوز شکننده ام و اشک هام روی صورتم پایین میاد حالت تهوع دارم و میدونم دارم خودمو اذیت میکنم البته تقصیر این هورمون های بهم ریختم هست من هنوز کلی جای کار دارم کلی مخصوصا تو روابط من هنوز خیلی شکنندم و چیز های زیادی برای تجربه هست راست میگه دارم شبیهش میشمو این خوب نیست دنیای من خاکستری نیست من میخوام کمکش کنم از کف دریا بیاد بیرون ولی انگار منم که دارم باهاش میرم تو دریا تنم درد میکنه یه حالت سر دردی دارم و خودم میدونم که قضیع رو بزرگش کردم که فک میکنم رفتنش چیز خیلی وحشتناکیه ولی باید یه سری ادم هارو ول کنی برن مگه نه ؟!

ولی سخته یکم نه سخته ارزششو نداره خودمو اذیت نکنم ولی نگرانم اون چی میشه میدونی زیادی غرق شده نگرانشم من برم بعدش میشه کسی بهش کمک میکنه خودش چی نمیدونم خودش اینکارو کنه یا نه خودش که فعلا دو دستی چسبیده به مود گندش من چرا اینقد به فکرشم ؟ چون بدجوری کمکم کرده خالی شم چون بهم توجه کرده ؟؟ هی رها مطمئنی به استرساش می ارزه ؟نه ولی می دونی میخوام ببینم تهش چی میشه من اول میرم یا اون خودش که میگه از مجازی خستس میگه من مسافرم میرم پس فک نکنم خیلی طول بکشه شایدم بکشه ولی فک کنم زودتر بره واسم بهتره ولی میدونی دلم واسش تنگ میشه شایدم حالم بهتر شه 

رها دلش میخواد یه گریه عمیق کنه یه گریه از ته دل ولی میدونی به جاش یه نفس عمیق میکشه در حالیکه داره اهنگ ?where do lovers go رو گوش میکنه میدونی من خوشبختم ادمایی دارم که واقعا بهم اهمیت میدن مثل حدیث که نشسته این پایین هری پاتر میخونه و موز میخوره و مهسایی که همیشه باهامه میدونی تنها ادمی که بش خیلی اعتماد دارم و فک میکنم تا اخر دنیام پشتمو خالی نمیکنه مهساست

پ.ن : چه هوای قشنگیه اسمون طلاییه و زندگی تو این حوالی هنوز در جریانه...

پ.ن : میدونم خودم در الویت همه چیزم ولی احساس میکنم یه جورایی باید کمکش کنم و ادمی مثل اون نباید تو این حال وهوا باشه ولی میدونی وقتی خودش نخواد چیکار میتونم واسش بکنم ولی هنوز ته دلم حس مبکنم میتونم  یه کاری واسش کنم